چگونه است حال من با غم ها میسازم...
با کنایه ها میسوزم ...
به آدم هایی که مرا شکستند لبخند میزنم...
لبخندی تلخ فقط در اعماق زمین اندازه یه قبر...
فقط یه قبر در دورترین نقطه جهان میخواهم خسته ام ، خسته...
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
گاه می اندیشم
هیچوقت برام تکراری نمیشی ...نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
نظرتون در مورد این وب چیست؟
آمار سایت
کدهای اختصاصی